स्वीकार

    आयुष्याच्या प्रत्येक वळणावर आपल्याला भेटणारी ती किंवा तो हा आपल्या नजरेत ठरलेला असतोच. म्हणजे तो किंवा ती आपली आवडणारी व्यक्तीच असावी असं मी म्हणत नाहीये.आज विषय आयुष्यात आलेल्या आवडत्या नाही तर, न आवडलेल्या व्यक्ती ,आणि स्वतःला स्वीकारणं यांवर आहे. यात वावग लिहिण्यासारखं काय आहे हे बरेच जणांना वाटेल. पण का बरं आपण नाही स्वीकारू शकलो अशा व्यक्तींना, याचा कधीतरी विचार करणं हे आपल्या व्यक्तिमत्वाला खंगाळुन काढण्याइतपात बरोबरीचं आहे.
" शी कसली मंद आहे ग ती.."
"अरे..याला काही डोकं आहे की नाही?"
"अगग..तिचे कपडे तर बघ कसे झगमगा टाईप आहेत.."
"याला काय मुलगी पटणार.. नाकावरचा चष्मा सांभाळ म्हणा पहिला.."
"हिला कोण भाव देणार.."
"तिला साधं इंग्लिश नाही येत..."
"अशा मुलींचा क्लास च 3rd असतो..."
"अरे पार्टी साठी पैसे हवे ना त्याच्याकडे.."
"स्टँडर्ड कसे विसरतात हे लोक काय माहीत.."
"आली लगेच तोंड घेऊन.."
"तोंड बघ आरशात.."
"साधा परफ्यूम नाही मारता येत यांना"
"साधं ट्युशन लावायला पैसे नाही हिच्या आई बापाकडे"
"तुझ्या लायकीचं नाही हे रेस्तराँ"
"अरे मुलांना साधा पिझ्झा खाऊ नाही घालत ही बाई..शी होऊ चिपप..."
"ऍडमिट केलं तर बघ कोणत्या घाणेरड्या हॉस्पिटल मध्ये"
"पैसेच नसतील त्यांच्याकडे.."
"एक वेळच जेवण महाग पडतं तुला तू काय खरेदी करणार तिथे येऊन.."
"आमच्यासोबत नको येउस..तू एकटी जा"
"सेन्स च नाहीये त्याला.."
"ती वेडी आमची मैत्रीण नाहीये.. "
"माझे केस किती वाईट आहेत"
"त्याला मी आवडेल का अशी भोळसट"
"तो काळा माणूस हिचा नवरा आहे. कुठे भेटला कुणास ठाऊक.."
ब्ला ब्ला ब्ला ब्ला .....असे आणि यापेक्षा कितीतरी वाक्य आपल्याला शाळेत ,कॉलेज,ऑफिस,शेजारी,नातेवाईकांमध्ये आणि इतरत्र ऐकू तर नक्कीच येतात किंवा आपसूक बोलले जातात..आयुष्याच्या वेगवेगळ्या टप्यांवर या न आवडलेल्या किंवा स्वीकार न केलेल्या या व्यक्ती अपेक्षित असो किंवा अनपेक्षित रित्या आपल्याला भेटतातच.ठीक आहे यात कुणाच मन दुखावण्याचा आपला उद्देश नसला तरी ते आपण कळत नकळत दुखवतोच हे नक्की..एकतर माणसाचं मन अस असतं की त्याला स्वतःच मत मांडायचं असतं.. आणि ते त्याने मांडावे..अभिव्यक्ती स्वातंत्र्याचा एक अविभाज्य घटक आहे तो.. पण याचा त्रास कदाचित त्या व्यक्तीला होत असेल हा विचार नक्कीच केला पाहिजे.. शेवटी कुणाच्या विषयी चांगलं बोलता येत नसेल तर वाईट बोलणं हे पापच..अगदी स्वतःविषयी वाईट बोलणं देखील..
        असो..पण आपण किती शुल्लक गोष्टींवरून या व्यक्तींचा स्वीकार करण्यास मागे पडतो..कुणाच्या दिसण्यावरुन,मालमत्तेवरून,त्याच्या आवडी निवडी वरून, पैशांवरून,स्वभावावरून, आणि अशा कितीतरी अनेक गोष्टींवरुन..खरं सांगायचं तर प्रत्येक व्यक्ती हा वेगळा असतो.. प्रत्येकामध्ये एक छुपी खासियत असते..नसेल दिसायला अगदी सुंदर तुम्हाला हवा तसा पण एक असा गुण त्यात नक्कीच असणार जो कदाचित तुमच्यात नसेल..जो गुण तुम्हाला घ्यावासा पण वाटत असेल त्या व्यक्तीकडून पण घोडं आडतं कुठे तर स्टॅंडर्ड वर..मैत्री करण्यामध्ये पण काहींना आपला स्टॅंडर्ड जपायचा असतो,खरंय नाहीतर त्यांचा इगो दुखावला नाही का जाणार.. अहो,कसला इगो आणि कसलं काय घेऊन बसलात..माणूस जसा आहे तसा एकदा स्वीकारून तर बघा.. कदाचित आयुष्यात तुम्हांला त्याचं महत्व एखाद्या स्टॅंडर्ड पेक्षा जास्त वाटेल.. व्यक्तिमत्व हे छान छान कपडे घालून खुलवता येत नाही..पैसे पाहून माणुसकी विकत घेता येत नाही.इगो जपून आपण फक्त दुःख देऊ शकतो सुख विकत नाही घेऊ शकत..सुंदरता ही निरंतर टिकणारी नसते वयाप्रमाणे ती लुप्त होते..या सगळ्या गोष्टी निव्वळ दिखावा करण्याइतपत योग्य असतात.. कदाचित एक स्वीकार नावडत्याला आवडतं बनवणं हा आनंददायी आणि समाधानी नक्कीच आहे.यापेक्षा अनमोल भेट तुम्ही त्या व्यक्तीला काहीच देऊ शकत नाही..स्वतःचा आणि नावडत्या व्यक्तींचा स्वीकार करून स्वतःच्या व्यक्तिमत्वाला थोडंस खुलू द्या..
   आणि हो स्वीकार करायचा असेल तर अगदी मनापासून करा..😊😊

                 

                                                                                     By- Prachi Zade

हिमालयाच्या कुशीतले सिक्कीम

       

               आखाती देशात वास्तव्यास असल्यामुळे तिकडे नुसतं वाळवंटी जीवन.भर दिवसा पडणारं भयाण ऊन त्यात किंचित वाऱ्याची झुळूक मिळणं कठीणच.. त्यामुळे सुट्टीसाठी जेव्हा भारतात जाण्याची तयारी सुरू व्हायची ती आनंदातच.. खरं तर जगाच्या पाठीवर आपण कुठेही फिरा पण आपली मायभूमी हीच खरी सगळ्यात भारी आहे ही जाणीव प्रत्येक भारतीयांच्या तोंडून बाहेर पडतेच पडते. कारण आपला भारत देश आहेच जगात भारी..!!भारत हा विविधतेने नटलेला एक खूप सुंदर देश आहे. भारताला निसर्गाची एक अनमोल देणगी लाभलेली आहे हे सत्य आहे. 

         नुकतीच आम्ही सिक्कीम या सुंदर अशा छोट्या राज्यात फिरण्यास गेलो होतो. सिक्किम हे  भारतातील देशाच्या ईशान्य भागातील एक राज्य आहे. हिमालय पर्वतरांगेमध्ये वसलेल्या सिक्कीमच्या दक्षिणेला भारताचे पश्चिम हे राज्य, पूर्वेस भूतान , पश्चिमेस नेपाळ तर उत्तरेस चीन देशाचा तिबेट स्वायत्त प्रदेश आहेत.हिमालयाच्या कुशीत वसलेलं निसर्गाने नटलेलं हे राज्य त्याच्या प्रेमात सहज पाडेल. सिक्कीम ची राजधानी गॅंगटोक हे शहर डोंगराच्या कुशीत उभारलेलं आहे. इथले बहुतेक लोक हे बौद्ध धर्माचे आणि नेपाळी वंशाचे आढळून येतात. गॅंगटोक ला जाण्यासाठी सिल्लीगुडी वरून जावे लागते यात 6-8 तासांचा वेळ लागतो अगदी थकवा ही येऊन जातो. पण तिथे पोहचता क्षणीच आपला थकवा सौम्य आणि थंड वातावरणाने नाहीसा होऊन जातो. इथे गेल्यावर आपल्याला इथल्या लोकांमध्ये आपल्या भारताबद्दल असलेली माणुसकी ,आपुलकी,आणि जिव्हाळा त्यांच्या संस्कृतीमधून आढळून येतो. तिथून चीन ची सीमा रेखा अगदी जवळ असून देखील हे लोक आपले वास्तव्य खूप ताकदीने उभारताना आढळतात. डोंगराळ भाग असल्याने सतत दरड कोसळणे, पावसाने रस्ते वाहून जाणे, भूकंप वगैरे आपत्तींना सिक्कीम येथील रहिवाशांना सामोरे जावे लागते त्यामुळे इथे भारतीय सैन्याच्या तुकड्या देखील आहेत.आणि भारतीय सैन्याचा हा जोश हा सर्व भारतीयांना माहीतच आहे त्यांचं अशा ठिकाणी जिथे OXYGEN चे प्रमाण कमी असते तिथे राहून आपली रक्षा करणे म्हणजे खूप मोठं बलिदान आहे. असं काही दृश्य इथे पाहून प्रत्येक भारतीय गहिवरल्यापासून राहत नाही.

     सिक्कीम मध्ये अनेक प्रेक्षणीय स्थळ आहेत. इथे बौद्ध धर्म असल्यामुळे इथल्या धार्मिक मॉनेस्ट्री पाहण्याजोग्या आणि वाखान्याजोग्या आहेत.इथे गेल्यावर शांतता ही मनाला ओढ लावते .इथे अनेक मुलं लामा चे प्रशिक्षण घेण्यासाठी मॉनेस्ट्री मध्ये वास्तव्य करतात. इथली रुमटेक ही फार जुनी आणि प्रसिद्ध मॉनेस्ट्री आहे.इथे आपल्याला निळा ,सफेद ,लाल,पिवळा आणि हिरवा असे एकापाठोपाठ एक तोरणात गुंफलेले फ्लॅग आकर्षित करतात.

       इथले लोक नेपाळी बोलीभाषा बोलतात.सिक्कीम मध्ये मोमो आणि नुडल्स हे चाईनिझ चे खाद्यपदार्थ खाण्यास मिळतात. तसेच इथल्या घरगुती पदार्थ अगदीच कमी तिखटाचे असतात.त्यात हळदीचा वापर जास्त असून जेवण अगदीच चविष्ट असते.हलक्या आहाराचा समावेश सिक्कीम मधील घरगुती जेवणात केलेला असतो.

        इथे येणारे लोक हे जास्त करून सिक्कीम च्या प्रेमात पडण्याचे एकमेव कारण म्हणजे इथले निसर्गसौंदर्य इथे वाहणारी नदी,धबधबे,उंचच उंच हिरवीगार झाडं, मधेच पडणारे धुके,रिमझिम पडणारा पाऊस,आणि गारवा या वातावरणात सिक्कीम चे सौंदर्य आणखीनच खुलून येते. इथे वेगवेगळ्या प्रकारची फुले आहेत.चहाचे शेती देखील या भागात आपल्याला पाहायला मिळते.वर उंच डोंगरावर चमकणारे बर्फाच्छादित डोंगरांची रास ...अहाहा, एका मेजवणीपेक्षा कमी नाही.

  हिमालयातील हा फेरफटका भारतीयांनी अवश्य अनुभवावा असा अनमोल खजिना आहे ते म्हणजे सिक्कीम.सिक्कीम हा आपल्या देशाला लाभलेला एक परंपरेचा आणि निसर्गाचा एक वारसा आहे. आणि तो आपण कायम टिकून ठेवला पाहिजे.हा पृथ्वीवरचा स्वर्ग पाहण्यासाठी एकदा अवश्य भेट दिली पाहिजे असं हिमालयाच्या कुशीतलं हे बाळ म्हणजे सिक्कीम !!!!

               By :- Prachi Zade